Ziek op reis en chronisch beter

Augustus was een heerlijke maand. Ik bezocht het prachtige Parijs, sprak met vrienden af en at de meest heerlijke frambozengebakjes van Tartes Tropéziennes in Sainte Maxime.

Paris, je t’ aime.
Mijn hele leven ben ik al weg van Parijs en toen ik er twee jaar terug met mijn moeder was kwam ik er weer achter hoe mooi ik de stad vond en hoe fijn het is om weer eens Frans te kunnen spreken. Mijn laatste bezoekje aan Parijs was speciaal. Bijzonder was het feit dat ik alleen ging, om een vriendin te bezoeken en een van mijn favoriete kunstenaars, Mijn Schatje, te ontmoeten.

Citytrip met astma
Een paar jaar geleden waren mijn allergieën zo ernstig dat ik eeuwig moe was. Een dagje Antwerpen hield dan in dat ik er met mijn vriend naartoe reed, mijn spullen in het hotel dropte met aansluitend een powernap. Daarna gingen we de stad in, aten we bijtijds en zaten we om een uur of acht weer op de hotelkamer tv te kijken. Omdat ik ook veel voedingsmiddelen niet mag was er altijd gedoe met eten. Toen er nog gerookt mocht worden kon ik sowieso bijna geen restaurant of café vinden  om even uit te rusten de Vapiano en MacDonalds uitgezonderd.

De beste Parijs tips
En nu ging ik zonder angst, maar met een voorraad medicijnen met de Thalys naar Parijs, waar ik in geval van astma aanval of allergische reactie op mezelf aangewezen zou zijn. Vriendin Eva had talloze leuke restaurantjes, winkeltjes en hotspots voor me uitgezocht waar ik me vergaapte aan al het moois en lekkers terwijl zij aan het werk was. Ze heeft een geweldige smaak dus als zij me ergens naartoe stuurt weet ik gewoon dat het goed is. ‘s Avonds en in het weekend nam ze me mee  naar nog meer leuke hotspots en bezochten we Versailles. En ook Marie, die ik alleen zou interviewen, nam me mee door “haar “Parijs.“

Een nieuwe fase
En maandag begon een nieuwe fase in mijn leven, de instelfase. Mijn immunotherapie is begonnen! Een paar terug begon mijn Xolair behandeling en nu ik lichamelijk sterk genoeg ben begint de immuno behandeling tegen huisstofmijt, en gras- en boompollen. Bij immunotherapie krijg je een middel toegediend dat je afweersysteem activeert, zoals griepprik.  Waar antihistamine symptomen bestrijdt helpt immunotherapie ook om het probleem aan te pakken.

De komende 16 weken krijg ik iedere week een hogere dosering ingespoten, de instelfase. Dat vreet tijd, steeds een middag ziekenhuis. Maar Xolair kost me om de week een middag (waarna ik de hele avond brak ben)  dus ik ben er al een beetje aan gewend. De immunotherapie duurt drie tot vijf jaar en daarna wordt de kans 70% geschat dat ik van de behandelde allergieën af zal zijn.

Chronisch beter
Ik zal me beter en fitter voelen, meer op een dag kunnen doen, naar verjaardagen een feestjes kunnen en genoeg energie hebben om bijvoorbeeld  vrijdag naar een feestje te gaan, zaterdag even te winkelen zonder zondag knock out op de bank te hoeven liggen. De keren dat ik iets heel leuks af moet zeggen  zijn ontelbaar, alleen maar omdat ik mezelf verplicht naar mijn lichaam te luisteren. Mijn energie heb ik hard genoeg nodig voor de dingen die echt  belangrijk zijn. Over drie jaar hoef ik niet meer op de handrem te leven. Omdat mijn voedsel allergieën veelal kruisreacties op pollen zijn zal dat ook betekenen dat ik straks weer kan eten wat ik wil. Over drie jaar zal ik gezonder zijn dan ooit, ik kan me niet indenken hoe dat is. Maar ik heb er zin in!

Posted by Fleur on september 8 2011. Filed under Backstage, Real life, Real life/Future. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response or trackback to this entry