Geen internet, geen leven

Het leven is een feestje en ik geniet er van. Maar soms zijn er van die prullenbak dagen, deze dagen wil ik het liefst overslaan. In zo’n situatie zet ik mijn gevoel het liefst uit en gooi ik mijn maskertje op. Dit kan natuurlijk niet.. Het leven gaat door. Achterblijven is geen optie.

“Mijn longen zijn monsters en het liefst trek ik niet aan de bel.”

13 februari was een allergische dag.  Die avond Ik viel ik niet in slaap en ‘s nachts hielden mijn longen mij wakker.  ’s Nachts werd ik verrast door de groen met rode sputum (slijm uit de bronchiën) die ik had opgehuft (ophoest techniek). Het vernevelen, puffen, neussprayen, pilletjes slikken. Niets leek te helpen. De benauwdheid hield aan. Ik wist het niet meer.. was er klaar mee. Op advies van velen, trok ik toch maar aan de bel..

14 februari was alles behalve warm, liefdevol of om van te genieten.
In plaats daarvan heb ik zeven uur het ziekenhuis gelegen, onderzoekjes gehad en mocht ik na al het geneuzel met een doosje prednison naar huis.  Tja, het was een leerzaam dagje!

Mijn moeder heeft drie zussen. Een van de drie zussen woont in Ierland. Mijn tante was jarig en vierde haar verjaardag een keertje in Nederland! Super leuk natuurlijk. De leuke cakejes en de taart hebben wij met liefde voor haar gemaakt..

Geen internet, geen leven.
Mijn laptop is een van mijn vrienden. Heerlijk typen, bloggen, foto’s bewerken en huis maken. En toen liep mijn laptop vast! SJIPS! Opeens startte hij niet meer op en luisterde mijn laptop niet meer naar mij! Ik dacht dat ik gek werd.

Wil je op de hoogte blijven van het laatste nieuws, items, winacties?  Schrijf je hier in voor de Airmagazine nieuwsbrief!

Posted by Charissa Schouten on maart 13 2013. Filed under Real life, Real life/Future. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response or trackback to this entry