Wachtkamergesprekken en monsterlijke longen

Maandelijks loop ik een heel circus aan artsen en andere zorg af vanwege mijn astma, allergie,  en alles wat daaruit voortkomt aan klachten. Deze week werd dat ietsje minder vervelend, want mijn eigen longarts was weer terug!

Mijn longarts heeft voor zes maanden in een ander ziekenhuis gewerkt. In de tussentijd heb ik een interim-longarts gehad. Geen verkeerde vent, hoor. Hij wist alleen niet zo goed wat hij met mijn longen aan moest… Gisteren was het zover, ik mocht dan eindelijk bij Niels, mijn eigen longarts, op de thee!Voor dat ik naar Niels mocht, had ik een longfunctie. Ge-wel-dig! Not. Als je benauwd bent, is ademen al een hele opgave. Laat staan krachtig blazen?! Ik ben een treuzel. Het was 1 uur en om kwart over 1 had ik de longfunctie. Gelukkig liep het uit, want ik was dus iets verlaat.

Muisstil in de wachtkamer

De wachtkamer zat bomvol, maar het was muisstil. Negen van de tien mensen speelde met een smartphone. Ik had geen zin in m’n iPhone, maar wel om te kletsen. Maar ja, menig mens zat in de smartphone, dus las ik een boek.Volgens mij was ik de jongste patiënt in de wachtkamer..

Zuurstofflessen

Voor mij zat een 50+ meneer met op zijn schoot een mega-zuurstof-fles-tas, naast hem zat zijn vrouw. Het zag eruit als een gezellig stel. De meneer met een mega-zuurstof-fles-tas op zijn schoot keek mij telkens aan. Volgens mij zocht hij, net als is, naar woorden voor een gesprek.

“Zo’n zuurstoffles heb ik altijd al eens willen optillen.”

Ik vroeg de meneer met de zuurstoffles of ik zijn tas eens mocht optillen en hoe lang hij met de fles deed. Hij antwoordde bijzonder geïnteresseerd en stelde mij de vraag of ik ook al zo’n zuurstoffles nodig had. Ik vertelde hem dat ik de mobiele zuurstoffles nog lang niet nodig heb. De man naast mij schoof wat op zijn stoel heen en weer en zei uit het niets: “Wat nu als uw fles er mee stopt?” en even later: “gezellig, hé,  zo’n gesprek!”.  “Hij had gelijk, het was sociaal en gezellig!”  Om kwart voor twee was ik dan eindelijk aan de beurt. De longfunctie mevrouw in opleiding liep de ruimte in en schreeuwde: “Mevrouw Schouten”.

“Bruin met een witte achternaam”

De babbelmakers keken – na het horen van mijn achternaam – verbaasd, meer ook niet en babbelde verder. Braaf liep ik achter het mevrouwtje aan. Veel zin had ik niet, het ziekenhuis komt nu onderhand m’n neus uit! Voor het blazen mocht ik mijn lichaam genaamd: bot-met-vel op de weegschaal plaatsen. Het gewicht, ik bedoel, mijn gewicht is een ramp. Eten kan lekker zijn – vooral watermeloen – en koken is leuk, maar de handeling vraagt zo veel van mijn lichaam, dat het eten zelf niet fijn meer is… Volgens Niels, vergt het ademen zelf teveel energie.Alles wat ik eet, dat blaas ik er letter weer uit of eigenlijk af! Na het wegen en meten – ben nog steeds 1.64,3 klein en ik dus niets gegroeid – kon het blazen beginnen.

NO- meting

Het was echt een heel lief vrouwtje met veel geduld. De NO-meting ging in een keer goed en de longfunctie was zo gepiept. De monsterlijke longen bouwen dagelijkse of eigenlijk nachtelijke feestjes. Omdat ik ‘s nachts niet voldoende rust krijg, ben ik overdag – steeds vaker – niet te genieten. Dit is voor niemand fijn, ik baal dan ook flink.

“Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat.”

Met mijn longen emmer ik al veel te lang rond. En wat de artsen ook bedenken, beter lijk ik niet te worden. Het is erg vervelend, maar niemand blijkt er wat aan te kunnen veranderen. Het enige wat ikzelf kan doen, is genieten van alles wat wel kan, blijven lachen en het leven beleven.

“Met piekeren bereik ik niets anders dan een zwart gat.”

Vorig jaar had Niels het over het inzetten van prednison als onderhoud. Dit wilde ik niet en daar ging hij toen mee akkoord. Nu – een jaar later – is het behandel ideeënpotje echt leeg. Gisteren heeft Niels de prednison-knoop doorgehakt en zit ik voor nu tot ?? vast aan de onderhoud prednison.

Zo, na een lange tijd niets over mijn lichamelijke gesteldheid te hebben geschreven, voel ik mij weer vrij en zijn jullie weer op de hoogte.

Wil je op de hoogte blijven van het laatste nieuws, items, winacties? 
Schrijf je hier in voor de Airmagazine nieuwsbrief!

Posted by Charissa Schouten on februari 22 2013. Filed under Real life, Real life/Future. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response or trackback to this entry