Tommy`s girl: trip naar Hong Kong

`s Nachts snel even mijn koffer in pakken, want er moest gereisd worden. Ik was laat thuis, want DE collectie moest eerst nog af. Met mijn benen in mijn nek gestrest van de zoveelste deadline in het vliegtuig zitten een held ben ik op grote hoogte nou ook weer niet. Naast -natuurlijk dat  heb ik altijd- een geheel ontspannen hard snurkende, jammer genoeg weer geen knappe, vakantieganger die toevallig wel kan slapen. Bij aankomst geen rust hebben om aan het tijdsverschil te wennen en dagen draaien die ver boven de nederlandse norm van 9 tot 5 uit komen.

Deze werktripjes zijn niet bedacht om in de eerste plaats leuk te zijn, maar mocht je bereid zijn wat uurtjes van je -ohzo- precious schoonheidsslaapje in te leveren, dan zorg je gewoon dat het geweldig wordt. En geweldig is het altijd in Hong Kong. Hong Kong is voor mij ‘the city that never sleeps’. De perfecte avond na een lange dag werken: Eerst sushi eten bij Aqua. Een restaurant op de bovenste verdieping van een skyscraper met –what a view- over de skyline. Om daarna eindelijk de hotelkamer op te zoeken.

Zakelijk doel: met fabrikanten om de tafel zitten om door de nieuwe kids-collectie van Tommy heen te lopen.
Privedoel: zoveel mogelijk lekker uit eten en to shop till I drop.

De ladiesmarket is voor shoppinggirls het walhalla en ik ben er zo eèn. Super groot en tot middernacht geopend. Zo vindt je er oa knock-offs van designer tassen. Fan van Louis Vuitton of Tokidoki? You name it, they have it! Accessoires voor je iPhone of op zoek naar een Hello Kitty gadget? This is the place to be! Hier heb ik de kunst van het afdingen met vallen en opstaan geheel eigen gemaakt. Loop gerust een keertje weg als je vindt dat ze ergens te veel voor vragen. Trust me, voor je bij de volgende kraam bent, roepen ze “missie… missie come back” Kassa.

Pas wel op voor hebberigheid. Zo kwam ik jaren geleden euforisch terug van mijn allereerste tripje met een koffer vol gescoorde tassen. De grootte van de kick toen ik alles kocht, was ver te zoeken toen ik eenmaal met knikkende knietjes,ver weg gedoken in mijn telefoon en met zweet op mijn voorhoofd, door de douane heen liep! Eenmaal weer thuis stort ik altijd in van het tekort aan slaap, het harde werken en de jetlag. Maar een blik op de de score naast me op bed, tovert altijd weer spontaan een glimlach op mijn gezicht. En dan weet ik, dat ik het de volgende keer om ongetwijfeld weer precies hetzelfde zal doen!

Posted by Kirsti on oktober 27 2010. Filed under Real life, Real life/Future, Topjob. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response or trackback to this entry