Surinamers en bijgeloof

Suriname is een land met veel mystiek. Elke Surinamer kent wel een verhaal over een geest. Velen noemen het bijgeloof maar toch zijn er van die dingetjes die de meeste Surinamers hetzelfde doen. Een paar voorbeelden.

Spookverhalen voor de jeugd

De meeste Surinamers zullen, als het donker is, altijd omgekeerd het huis binnen lopen dus met het gezicht naar buiten gericht. Waarom? Men gelooft dat je dan eventuele, boze, geesten tegenhoud doordat je die dan ongemerkt in het gezicht zou aankijken. Als kind mochten wij ook nooit fluiten als de zon al onder was. Want ook dan zouden er geesten opgeroepen kunnen worden. En stel je voor dat je in bed lag en ineens stond daar een overleden buurman of familielid of, nog erger, een wildvreemde geest. Soms denk ik dat verhalen wat werden aangesterkt om de kinderen rustig te houden. Wat kan je doen tegen een kracht die jij niet kan zien of aanraken maar omgekeerd wel?

Paranormaal Paramaribo

Maar er zijn ook andere voorbeelden, zoals de verhalen omtrent bananenbomen. Men gelooft dat in deze bomen bepaalde geesten wonen. Om die reden zou je er na zonsondergang nooit bij of onder moeten staan. Als je bijvoorbeeld nodig moet plassen en je bent buiten, doe dat dan ook nooit tegen bananenbomen aan want daarmee ontheilig je de woonruimte van betreffende geest en wie weet wat deze dan terug doet?
Zelf ben ik altijd bang geweest voor alles wat met geesten en paranormaliteit te maken had. Dat is een paar jaar geleden echter omgeslagen en heb ik een fascinatie  ontwikkeld voor alles dat met die andere wereld te maken heeft. Zo wil ik dolgraag het spookhuis van Geyersvlijt gaan zien, een oud plantagehuis dat jarenlang heeft leeggestaan. Het zou er spoken vanwege de wreedheden die er ten tijde van de slavernij hebben plaatsgevonden. Pas geleden is dit opgekocht en word er nu een zoveelste poging gedaan het te restaureren. Alle keren hiervoor werden werkzaamheden onderbroken en men is nu ook benieuwd hoe lang het deze keer duurt.

Winterse wreedheden

Mijn dagelijkse solo-sluitdrankje aan de bar sloeg ik kortgeleden over, omdat ik na een paar slokken constant het sterke gevoel had dat er iemand stond te kijken. Die nacht ben ik ziek geweest. Ik heb heel de nacht koorts gehad en zodanig liggen rillen dat ik mij weer in winters Nederland waande! Ik kreeg het advies van collega’s voortaan toch sneller weg te lopen. En het was toch een bananenboom die er stond in de hoek van het erf. En was het niet vreemd dat iemand er pepers had neergegooid? Dan moest er toch iets zijn? Men gelooft dat er in Suriname veel onrustige zielen zijn door het wrede slavernijverleden. Als die geesten denken gestoord te worden of als ze iemand zien die ze denken te kennen uit dat verleden, kunnen ze uithalen en daarom dien je altijd te benadrukken dat je met goede bedoelingen ergens bent. Maar soms word je ook gewoon gestraft voor nieuwsgierigheid. Dus de volgende keer, loop ik eerder weg!

Alle nieuwtjes, blogs, winacties en tips altijd als eerste in je mailbox? Schrijf je hier dan in voor onze Airmagazine nieuwsbrief.

Posted by Christio Wijnhard on september 6 2013. Filed under Real life, Real life/Future. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response or trackback to this entry