Wat wij Indonesiërs eten tijdens de Iftar maaltijd.

Ik zei tegen mijn moeder dat ik een artikel moest schrijven voor een Zeer Belangrijk Magazine en dat ik graag wou horen wat wij Indonesiërs normaal gesproken altijd eten bij de Iftar maaltijd. U denkt: Jezus, Jeetje Des, je doet altijd zo stoer dat je een Indonesische achtergrond hebt, waarom weet jij zelf niet goed wat Indonesiërs eten bij de verbreken van de vast. Klopt.

Maar. Sinds ik op mijzelf woon eet ik het liefst een romige chocolade moussetaart als we mogen eten. Of een kaasfondue. Of chocoladetruffels met botercrème…hmm…of nee wacht…Poptart! Nee..wacht, wacht, ok een stokbrood met humus erbij. Tapas! Ja, Tapas…met kippe…ik hou op. Dit bovenstaande is dus precies de reden waarom het ik mijn moeder vraag. Want toen ik nog thuis woonde, genoot ik altijd van de heerlijke gerechten van mijn moeder. Zo maakte mijn moeder altijd kolak. Kolak is een zoete warme toetje, eigenlijk een soort van soepje. Er zit stukjes banaan en zoete aardappelen in, die in een soepje van kokosmelk, bruine suiker (gula djawa) en pandanblad liggen. Omdat er zoveel suiker inzit, krijg je er meteen weer een shot energie van.

Daarnaast kocht mijn moeder altijd doosjes vol met dadels, een vrucht wat elke moslim eet tijdens de vastenmaand. Het is een zoet vruchtje, met een pitje erin, en tijdens vastenmaand zat onze eettafel altijd onder die pitjes.
‘Nou ma, wat eten jullie nog meer tijdens het buka puasa*?’
´Nou’, zei mama, ‘niet zo heel veel verder hoor’. ‘Ja pisang goreng natuurlijk (gebakken banaan) of bubur (rijstepap), en soms ook wel kue lapis (een soort pudding)’. ‘Oh, en soms bak ik loempia’s ‘, zei ze erachteraan.
Zoals je merkt zijn het allemaal zoete gerechten, omdat je de hele dag niet hebt gegeten en je maag dat juist nodig hebt. Allemaal zoete warme gerechten dus, want dat heeft je maag op dat moment nodig. Nadat we het vasten met een van bovenstaande maaltijden hebben verbroken, doen we meestal een gebed, en daarna…Dan begint het avondeten!

Posted by Des on augustus 26 2010. Filed under Des on air, Real life, Real life/Future. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response or trackback to this entry